Subskrybuj kanał RSS bloga Okiem Jadwigi Subskrybuj kanał RSS z komentarzami do wszystkich wpisów bloga Okiem Jadwigi

Siadajcie, proszę

Autor: Jadwiga. 18 komentarzy.

Siadajcie, proszę

Wychowawcę można wspominać obojętnie, życzliwie, niechętnie, można też jak widać, zapraszać Go na Jubileuszowe Spotkania. Chcę Wam za to serdecznie podziękować.

Jest to dla mnie powód do dumny i to, że mogę być dumny- dziękuję.

Miałem szczęście pracować z młodzieżą o wielkim poczuciu odpowiedzialności, dobrze rozumianej dyscyplinie i koleżeństwie. Pracowałem z klasą inteligentną, kulturalną, wysoce uspołecznioną.

Te integrujące Was więzy ludzi sobie życzliwych, powodują, że chcecie się spotykać po latach.

Tylko dojrzałej emocjonalnie i intelektualnej klasie można było bez obaw zaproponować współpracę partnerską opartą na wzajemnym zrozumieniu i zaufaniu.

Za taką postawę w młodym, a przecież niełatwym wieku, należą Wam się wyrazy uznania. Cieszę się, że nam się to udało.

Cieszę się z Waszych awansów, karier zawodowych i sukcesów życiowych. Dziękuję Wam za to, że mogę się cieszyć.

To, że pozwalacie mówić do siebie po imieniu, że mówicie do mnie „panie profesorze” powoduje, że czuję się młodszy o pięćdziesiąt lat. O pół wieku.

Dane mi było przeżyć z Wami wiele pięknych dni. Daliście mi na całe życie miłe, dobre wspomnienia. To, że dziś jestem z Wami pozwala mi być człowiekiem spełnionym.

Serdecznie za to dziękuję.

Cieszę się, że jesteście.

Cieszę się, że jesteśmy.

Nieobecni są usprawiedliwieni.

 https://dl.dropboxusercontent.com/u/94670754/MOV00460.MPG

Bogumił Pałasz

Wychowawca

Nauczyciel

Warszawa 8.06.2013 r.

komentarzy 18 do wpisu “Siadajcie, proszę”

  1. zośka

    Pięknie napisane! A ja ciągle się zastanawiam czy na swój Zjazd jechać.

  2. notaria

    Bardzo ładnie i wzruszająco. Więcej na ten temat sie nie wypowiwm, ponieważ nigdy nie byłam na takiej uroczystości. Nie czuję takiej potrzeby ani chęci.

  3. Dorota

    Jadziu, czytając podziękowania Waszego Wychowawcy, nie mam wątpliwości, że spotkanie było bardzo udane. I nie tylko spotkanie 🙂 To, kogo spotykamy w szkolnej ławie, wyposaża nas na całe życie. Pozdrawiam serdecznie

  4. jadwiga

    Zośko
    bo i Wychowawca i Moja Nasza Klasa maja klasę, do dzisiaj a na zjazd warto jechać
    j

  5. jadwiga

    Noti
    my byliśmy bardzo zżyci może dlatego tak się zachowujemy jakbyśmy mieli dwa miesiące wakacji i spotkanie po wakacjach było
    j

  6. jadwiga

    Doroto
    mieliśmy niebywałe szczęście, spotkać się w ławie szkolnej i spotkać nadzwyczajnego Nauczyciela
    j

  7. Teresa

    Jadziu bardzo wzruszające. Pozdrawiam

  8. czesia

    wychowawca z klasą:)), dlatego klasa z wycowawcą. Gratuluję.
    Jadwigo bardzo wzruszający tekst, a zdjęcia retro tyle mówią o tamtych czasach!

  9. Elliza

    mojej mamy klasa z L O byla bardzo ze soba zzyta, pamietam te pocztowki od wychowawczyni pisane na swieta drobnym drukiem. ja juz takiego szczescia nie mialam. ale to nie znaczy ze w ogole go nie mam 😉
    pozdrawiamy

  10. jadwiga

    Tereso
    dziękuję
    j

  11. Jadwiga

    Elliza

    trzeba mieć dużo szczęścia aby trafić na świetnego nauczyciela
    j

  12. Jadwiga

    Czesiu
    dołożyłam jeszcze jedno zdjęcie pana Profesora siedzącego w naszej klasie przy stoliku nauczycielskim, 50 lat później, dzisiaj „Nasz Pan” ma lat 82
    j

  13. Morela

    Czy tacy wychowawcy jeszcze się zdarzają, wierzę że tak. Ale w tamtych czasach chyba wszyscy tacy byli. Może przemawia przeze mnie nostalgia za młodością…
    Jadziu, ciągle przystojniacha ten Twój Pan Profesor!

  14. jadwiga

    Morelo
    mnie się wydaje, że wtedy było więcej ludzi z poczuciem misji w tym co robią, choć z rozmów wynikało, ze ta praca nie była Jego przeznaczeniem, wtedy obowiązywał nakaz pracy!
    Zresztą później awansował i pracował w Urzędzie m.st. Warszawy i w Ministerstwie Kultury i Sztuki
    j

  15. An-Ula

    Filmik pokazał skupienie na twarzach uczestników i wzruszenie. Pan profesor /czytający bez okularów/ wygląda nawet młodziej, niż niektórzy panowie-uczniowie. To musiało byc udane spotkanie 🙂

  16. ewa777

    Aż Ci zazdroszczę tego zjazdu i tak zintegrowanej klasy. Profesorów też miałam znakomitych, bo wtedy większość nauczycieli taka była:)

  17. Bartek

    Dobrego nauczyciela wspomina się długo. A co ciekawe najdłużej tego najbardziej wymagającego i tego, na którego lekcjach trzeba się było napracować najwięcej 🙂

  18. Jadwiga

    Bartek
    całkowicie się zgadzam, dlatego najlepiej wspominam dyrektor Starzycką Głowacką czyli panią od j. polskiego, bo u niej trzeba było się napracować (zresztą ten blog jest tego przykładem) oraz historię z B. Pałaszem wychowawcą jak również dyr. Iżyckiego matematyka, który nie odpuszczał nam, ale sam wiesz jak to z uczniami jest, narzekają gdy się uczą aby po latach wspominać wszystkich z pewna nostalgia w głosach
    j

Zostaw odpowiedź

XHTML: Możesz używać następujące tagi: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Content Protected Using Blog Protector By: PcDrome.