Wczoraj 16.10.2010 R. Dyrektor Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina pan Albert Grudziński ogłosił listę pianistów zakwalifikowanych do Finału Konkursu. Podaję w kolejności alfabetycznej:

Przyznać muszę, że jestem trochę rozczarowana ponieważ wydawało mi się, że dwoje pianistów zasłużyło na finał, pierwszy to Marcin Koziak,     http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/38_Marcin_Koziak/stage/3   

i druga  reprezentująca Azję, ja zachwyciłam się Chinką Fei Fei Dong, ale podobno słabo zagrała w III etapie, pewnie nerwy, bo umiejętności miała duże.   

 http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/8_Fei_Fei_Dong/stage/3  

Komentatorzy TVP Kultura skłaniali się raczej do Japonek. Nie jestem autorytetem czy też krytykiem  muzycznym, polegam tylko na swojej intuicji i słuchaniu występu. Z pianistów zakwalifikowanych do finału największe wrażenie wywarł na mnie Austriak Ingolf Wunder,  http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/79_Ingolf_Wunder/stage/3  , który rzeczywiście grał Chopina i słychać było każdy szczegół jego gry w bogatej kolorystyce, jaką nam proponował. Można powiedzieć: przedstawił się nam widzom i słuchaczom, jako kreatywny artysta. Zagrana przez niego etiuda a moll charakteryzowała się finezją, zaś oczami wyobraźni widziałam ptaka podrywającego się do lotu i wachlującego skrzydłami. Ale to oczywiście tylko moja wyobraźnia tak zapracowała. Kolejny pianista, który mi się podobał to Lukas Geniusas – 20 latek reprezentujący Litwę i Rosję. Podaję link gdzie Lukas gra Poloneza fantazję as dur:

http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/14_Lukas_Geniusas/stage/3

Urodzony w Moskwie, jest studentem Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie w klasie Very Gornostaevej.Jest to babcia Lukasa, jednak potwierdzenia tej wiadomości nigdzie nie znalazłam. Może chce zabłysnąć na swój własny rachunek, a nie za sprawą znanej Babci?

Paweł Wakarecy – słuchałam go tylko raz i to w dodatku w powtórce. Przesłuchałam podany link do jego występów, który podaję, macie państwo również możliwość porównania poloneza fantazji as dur wykonanego przez Pawła i Lukasa. http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/76_Pawel_Wakarecy/stage/3 

No i przedstawicielka Francji, która  również bardzo mi się podobała w III etapie: Helen Tysman lat 28.

 http://konkurs.chopin.pl/pl/edition/xvi/video/73_Helene_Tysman/stage/2

Grała na fortepianie Yamaha, silna osobowość, z wielka wyobraźnią artystyczną, kreując swój świat szczególnie w preludiach, które chyba lubi najbardziej. Preludium as dur zagrała stosunkowo szybko, chyba szybciej niż zazwyczaj słuchamy, tym niemniej jej interpretacja była bardzo przekonywująca.  Nie ustrzegła się nieczystości poszczególnych nutek, jednak odbierając całość wykonania muszę stwierdzić, że nie miało to znaczenia, ponieważ jej wizja artystyczna bardzo do mnie przemówiła. No cóż, to tylko kilka uwag lub też moich spostrzeżeń, bardzo subiektywnych. Napisałam jakiś czas temu, że mam zaufanie do jury Konkursu i tak jest, ale zastanawia mnie brak przedstawiciela Azji. Nie wiem jak to powinno się wytłumaczyć. Dzisiaj rocznica śmierci Fryderyka Chopina, dzień wolny, od jutra koncerty finałowe. Czy wiecie, że istnieje przesąd, że jeszcze nigdy nie wygrał pianista, który w finale zagrał koncert f moll? Dotychczasowi laureaci wygrywali grając koncert e moll. No cóż, zobaczymy, czy ktoś złamie ten przesąd.

Od poniedziałku słuchamy Finałów, ja trzymam kciuki oczywiście za naszego Pawła Wakarecego, choć i Helen Tysman bardzo mi się podoba.

Pozdrawiam

Wasza Jadwiga

Mój przyjaciel Barnaba – czyli Andrzej napisał, że po moich namowach zreorganizował nieco zajęcia domowe i wykonuje je zasłuchany w muzykę Chopina. I pieknie! Bo jak tu jej nie słuchać, takiej polskiej, wykonywanej przez najlepszych z najlepszych, młodych ludzi kochajacych muzykę, po prostu uczta dla ducha.

II etap  Konkursu im. Fryderyka Chopina ma się ku końcowi. Jutro ostatnie przesłuchania konkursowe. Dzisiejszy wieczór zdominowany został przez dwie osoby Juliannę Avdieewą i Marcina Koziaka.

Juliana zagrała pięknie i brawurowo, świetnie wyszkolona pianistka, można powiedzieć mocarna, ale chyba za daleka od pełnego zrozumienia Chopina i jego muzyki. Brzmienie jej fortepianu silne, drobna kobieta o tak silnych palcach, spod których wychodziły dźwięki wielkiej muzyki, ale wydawało mi się, ze powinna grać muzykę innego kompozytora. Ale cóż, to tylko moje spojrzenie na tę wspaniałą pianistkę, która zagrała następujące utwory:

Fantazja f-moll op. 49,  Mazurek c-moll op. 30 nr 1, Mazurek h-moll op. 30 nr 2,  Mazurek Des-dur op. 30  nr 3 , Mazurek cis-moll op. 30 nr 4,  Polonez As-dur op. 53,  Preludium cis-moll op. 45 F Scherzo cis-moll op. 39. Ponieważ Julianna jest świetnie wyszkolona jej gra była poprawna, ale Fryderyk Chopin chyba by powiedział: „nie z mojej półki”. I ja też tak myślę.

Przejdźmy do naszego Marcina Koziaka. Student Krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie Stefana Wojtasa. Laureat drugiej nagrody Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego dla Młodych Pianistów w Narvie (2004), pierwszej nagrody Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego dla Młodych Pianistów w Budapeszcie (2006) i drugiej nagrody  Międzynarodowego Konkursu dla Młodych Pianistów Artur Rubinstein in memoriam w Bydgoszczy (2007).  Koncertował jako solista, m.in. z Chińską Narodową Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej. Występował z licznymi recitalami w Chinach, Japonii, Polsce, Niemczech, Rosji, Austrii, Szwecji oraz na Ukrainie i Węgrzech. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Rozpoczął fantazją f-moll op.49, następnie zagrał walc As-dur op.34 nr 1, mazurek gis-moll op.33 nr 1, mazurek C-dur op.33 nr 2, mazurek D-dur op.33 nr 3, mazurek h-moll op.33 nr 4, Ballada f-moll op.52, polonez As dur op.53. Początkowo wydawało mi się, że gra jakoś tak cicho, smętnie, nostalgicznie, a może nawet bezbarwnie, ale  to było mylne wrażenie. W uszach miałam jeszcze ostatnie dźwięki Julianny Avdeevej i stad taka myśl. Jednak jak powiedział kiedyś Chopin: „natchnienia więcej, roboty mniej”. Tak, to można było odnieść do gry Marcina. W fantazji f-moll słuchał siebie, kontrolował , był wyważony, tęskny i zadumany. Mazurki były bardzo mazurkowe i bardzo polskie. W mazurku z elementem oberka grał przepięknie, a oberek był tym naszym polskim oberkiem. Była to ładna muzyka. Nie popisywał się swoja wirtuozerią tylko grał Chopina. Tam, gdzie miał się kołysać w muzyce, tak właśnie grał. Powiem tak: wyważona prostota, a według mnie tak przedstawiał swoją muzykę Chopin. Jeszcze walc, w którym wszystko było akuratne. Bardzo mi odpowiadał ten styl interpretacji. Marcin wybrał fortepian Steinway.  Tyle miłych słów napisałam o Marcinie i mam nadzieję, że nie pisałam na wyrost, że Ci, którzy dzisiaj słuchali Jego recitalu przeżyli podobne emocje.

Zaś jutro rano będzie grał kolejny Polak, Marek Bracha. Nie mogę o nim nic napisać ponieważ nie słuchałam go w I etapie, ale życzę wszystkiego najlepszego.

Będę słuchała jego występu jadąc do Słupska, gdyż właśnie tam mamy z Jolą spotkanie ze studentami Uniwersytetu III Wieku, spotkanie w Słupskim Młynie przy ul. Młyńskiej. Tematem konferencji będzie:” Ekofizjologiczne uwarunkowanie zdrowia człowieka”. Konferencja organizowana jest pod Patronatem Prezydenta Miasta Słupska pana Macieja Kobylańskiego, Rektora Akademii Pomorskiej w Słupsku prof. dr hab. Romana Drozda, i Prezesa Słupskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku pani Urszuli Wyrwa.

Wracamy w piątek. Relację z naszych spotkań, gdzie będziemy reprezentować Partnera Konferencji, firmę  Emporia Telecom,  zostaną przedstawione bezpośrednio po powrocie.

Życzę wszystkim wielu doskonałych wrażeń, zasłuchania w muzykę Chopina oraz trzymam kciuki za naszych pianistów.

Wasza Jadwiga